Ο αυτισμός είναι διαταραχή της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης του παιδιού, αγνώστου αιτιολογίας. Πιθανολογείται γενετικός παράγων προδιαθεσικός ή εκλυτικός. Το μόνο βέβαιο είναι δεν πρόκειται για ψυχιατρική νόσο αλλά για οργανική διαταραχή ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης.
Παρόλο που το αυτιστικό παιδί μοιάζει νοητικά ΄΄καθυστερημένο’’ αρκετά συχνά μεγαλώνοντας εμφανίζει κάποια εξαιρετική δεξιότητα ή ταλέντο π.χ. στα μαθηματικά, στη ζωγραφική. Η κινητική συμπεριφορά και η λεκτική επικοινωνία του αυτιστικού παιδιού είναι ιδιόρρυθμη με εμμονές, κραυγές στερεότυπες, ψυχαναγκασμούς. Συχνά στα πρώϊμα στάδια η συμπεριφορά του προσομοιάζει με σχιζοφρένεια, εξ’ ού και πολλοί θεωρούν ότι ο αυτισμός δεν είναι παρά πολύ πρώϊμη μορφή σχιζοφρένειας. Οπωσδήποτε το αυτιστικό παιδί δεν εξελίσσεται σε σχιζοφρενή ενήλικα.
Ιστολογικές μελέτες δεν έχουν δείξει με συνέπεια μορφολογικές, ιστολογικές ή βιοχημικές διαταραχές. Σε κάποιες μόνο περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί ατροφία της αριστερής μέσης κροταφικής έλικας, ενώ στο 30% των αυτιστικών παιδιών συνυπάρχει κροταφική επιληψία.
Δεν υπάρχει ως σήμερα αποτελεσματική θεραπεία του αυτισμού.